زمان سخنرانی یک ساعت و ده دقیقه است.
متن زیر نقدی است که پژوهشگر ارجمند، آقای مرتضی نقره‌ای پیرامون مباحث میزگرد نقد نهاد نمازجمعه طی چند فرسته در صفحه اینستاگرام ایشان منتشر کرده‌اند و جهت اطلاع مخاطبان تقدیم می‌گردد.
اخیراً گفتگویی چالشی در باب اینکه چرا «ائمه جمعه در برابر سرمایه‌داری پیش‌رونده در شهر موضعی ندارد؟» را در بخش اندیشه روزنامه فرهیختگان مطالعه کردم. به نظرم این گفتگو را فارغ از جزئیات آن، می‌توان دعوایی دانست که آینده انقلاب اسلامی از دل آن بیرون خواهد آمد. یک سر این دعوا (ادعای جناب نامخواه) این است که رشد سرمایه‌داری به خاطر عدم مطالبه گفتمان عدل-ظلم بوده و این گفتمان به دوگانه سنت-تجدد فروکاست کرده و دعوا را از ساحتی اجتماعی به ساحتی انتزاعی و تمدنی برده است که خود، به بازتولید وضعیت موجود کمک می‌کند؛ زیرا محافظه‌کارانه می‌خواهد با شعار اسلامی کردن همه‌چیز، مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی را که اس و اساس انقلاب است، به تأخیر بیندازد.
گفتگو با دوست فاضلم آقای حسین مهدیزاده درباره نهاد نمازجمعه آغاز شد اما مباحث مطرح شده دامنه بیشتری یافت. فایل پیوست یک سلسله استوری است که جناب آقای مهدیزاده پس از انتشار میزگرد در صفحه اینستاگرام‌شان منتشر کرده و پس از تقریر بخش‌هایی از مباحث سابق، نقدهایی دیگری را هم مطرح کرده‌اند.
دریافت
توضیحات: تقریر خلاطه مباحث میزگردی نمازجمعه و نقدهایی دیگر
نهاد امامت جمعه در میزگرد «فرهیختگان» با حسین مهدیزاده و مجتبی نامخواه
(بخش دوم)
جامعه و منافع گوناگون افراد پیچیدگی‌هایی دارد که بسیار بیشتر از قابلیت تبیین کلامی و بحث عصمت و پیامبری و خانواده است. در جامعه حداکثر می‌توانید یک ولی عادل و معصوم داشته باشید اما یک سیستم معصوم که نمی‌توان داشت.
نهاد امامت جمعه در میزگرد «فرهیختگان» با حسین مهدیزاده و مجتبی نامخواه (بخش نخست)
نهاد نمازجمعه در ذات خود اهمیت دارد؛ در تجربه تاریخی و اجتماعی ما و در سال‌های اول انقلاب هم اهمیتی داشت که امروز ندارد. این فقدان جایگاه نمازجمعه تنها معلول رتوریک ائمه‌جمعه امروز نیست. اگر امام‌جمعه شهر «الف» فن خطابه ندارد امام‌جمعه شهر «ب» شاید داشته باشد اما ما با یک مساله عمومی روبه‌رو هستیم. فکر می‌کنم تنزل جایگاه نمازجمعه قابل‌پژوهش باشد.
سیدجواد نقوی، روزنامه‌نگار: گرچه رهبر انقلاب وظیفه اساسی نهاد امامت جمعه را گفتمان‌سازی دانسته‌اند، در سال‌های اخیر شاهدیم که رتوریک این نهاد مانند گذشته در جامعه ایجاد کنش و گفتمان‌سازی نمی‌کند. در هفته‌های گذشته برخی فعالان رسانه‌ای نقدهایی به این نهاد وارد کرده‌اند اما این نقدها فاقد عمق تئوریک بود. با حسین مهدیزاده دبیر میز نظریه اجتماعی فرهنگستان علوم اسلامی قم و مجتبی نامخواه مدیر کارگروه اجتماعی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی گفت‌وگویی کرده‌ایم که چرا نهاد ائمه جمعه نتوانسته است گفتمانی مبنی‌بر کنش اجتماعی ایجاد کند؟ بخش اول این گفت‌وگو را از نظر می‌گذرانید.
صوت سخنرانی در هیئت راه فاطمه سلام (الله علیها) با موضوع: «فلسفه ولایت؛ همراهی دعوت اسلامی و عدالت اجتماعی».
رشته توییت درباره ضرورت تغییر در سیاست‌های اجتماعی
بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی
گزارش پایش فقر ۱۳۹۹ نشان می‌دهد به رغم رشد قابل توجه فقر در چهار سال اخیر، هیچ تغییر معناداری در وضعیت نهادها، مأموریت‌ها و سیاست‌های اجتماعی پدید نیامده و هیچ سیاست اجتماعی یا سیاست اجتماعی مؤثری اتخاذ نشده است.
این رشد فقر نتیجه چیست؟ می‌توان حدس زد که تحریم‌های جهانی، سیاست‌های تبعیض‌آمیز توسعه، تورم کم‌سابقه و بیماری همه‌گیر کرونا از عوامل مؤثر جهش فقر است.
در مقابل اگر پول‌پاشی‌های دولتی و صدقات نهادهای حاکمیتی را نادیده بگیریم، ما تقریباً سیاست اجتماعی نداریم!
اگر یک سیاست اجتماعی «زنده» و پویا وجود داشت، بی‌شک نسبت به این رشد فقر واکنش نشان می‌داد و چه بسا می‌توانست همین منابع کنونیِ اقدامات حمایتی را از توزیع بدوی و چند پاره خارج ساخته و به پشتوانه یک سیاست اجتماعی مؤثر تبدیل سازد.
بنابراین ضرورت و فوریت دارد که حرکت‌های اجتماعی عدالت‌خواهانه به پایه‌گذاری یک #سیاست_اجتماعی مؤثر بیاندیشند.
درباره نقطه آغاز در باسازی ساختاری حوزه فرهنگ
طی سالیانی، همواره در نقد مدیریت فرهنگی این‌گونه تصور می‌کردم که رویکردها و تفکرات محافظه‌کارانه‌ی مدیران و سازمان‌های فرهنگی کشور، عامل اصلی ناکارآمدی‌های آن‌هاست؛ تا این که طی سه سال گذشته، فرصت یک تجربه مدیریتی کوچک در حوزه فرهنگ را پیدا کردم و به نتایج تازه‌ای رسیدم.
دوره این مدیریت خُرد را پیش از هر چیز به چشم یک فرصت مطالعاتی نگاه می‌کردم؛ فرصتی برای مطالعه یک سازمان رسمی در حوزه فرهنگ؛ و از آن‌جا که خواه ناخواه در تعامل با دیگر سازمان‌ها بودم، فرصتی برای مطالعه ساختار فرهنگی کشور. یک نوع مشاهده مشارکتیِ ساختارهای فرهنگی کشور.
بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی
ایده انقلاب این چیزی نیست که به قول لسان الغیب، «مشتی دلق‌پوش» و «صوفی‌‌وش»، با دهان‌هایی گشوده و گشاده فریاد می‌زنند و به هم می‌بافند.
بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی
یک رشته توییت درباره عقب‌ماندگی در عدالت و پیوست عدالت
دیروز [1400/6/6] رهبر انقلاب بار دیگر و برای چندمین بار در ده سال اخیر از عقب‌ماندگی در عدالت گفتند. آیا با این مباحث، شرایط عمومی برای طرحِ ایده‌های مرتبط با عدالت تغییری خواهد کرد؟ خیلی بعید می‌دانم. اولویت سیاست بر عدالت و بی‌توجهی مطلقِ سیاست ایرانی به عدالت اجتماعی، مهم‌ترین واقعیت اجتماعی امروز ماست.
عدالت از انقلاب به نظام منتقل نشده و از حرف که بگذریم، سطوح مختلف حکمرانی، از سیاست‌مداران تا سیاست‌گذاری و اجرایی، اصلاً به عدالت توجهی ندارد. البته در وضعیت فکری و تفکر اسلامی هم همین طور است و هیچ کسی نه در سطح اندیشه و نه در سطح نهادهای علمی، عدالت را جدی نمی‌گیرد که یک بحث مجزاست.
یک #رشتو کوتاه درباره «داعش یواش» یا «مخالفان مردم»
بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی
چند توییت درباره چیستی طالبان
بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی
شما از «جمهوریِ واقعیِ اسلامیِ دوم» شدنِ طالبان می‌نویسید و ما بیشتر نگران نیرویی هستیم که «امارتِ اسلامیِ اول» شدن ایران فکر می‌کند.
طالبان عوض شده؟ شاید اما بیشتر از طالب‌ها شما عوض شده‌اید که «جمهوری اسلامی» و «امارت اسلامی» را اول و دوم یکدیگر می‌پندارید.
