ما در این سلسله جلسات به بازخوانی ایده متفکران انقلاب و جهان فکریای که این متفکران برای ما شکل دادند، میپردازیم. به بازخوانی ایدهای میپردازیم که در پرتو آن کنشهای اجتماعی ما طی تقریباً نیم قرن اخیر ممکن شده است. ایدهای که میتواند توضیح بدهد که چرا و چگونه جامعه ایران از قریب به نیم قرن پیش، از وضعیت واکنشی به یک وضعیت کنشی منتقل شد و توانست در حد امکانات و مقدورات خودش نسبت به یک جامعهسازی گسترده اقدام بکند. ما با این بازخوانی تلاش میکنیم چارچوب نظریای را به وجود بیاوریم که از یک طرف امکان بازخوانی کنشهای جامعه ایران را به ما بدهد - یا به تعبیر دقیقتر بیش از پیش این امکان را به ما بدهد - و از طرف دیگر امکان فهم مسألههایمان را هم برای ما فراهم کند.
جشنواره علوم انسانی عمار، در روزهای پیش، هنگام و پس از نخستین دوره برگزاری از ایدهها، همراهیها و نقدهای اندیشوران بسیاری بهره برد. اکنون و در آستانه دومین دوره از این جشنواره، میتوانیم افق این حرکت را به شکل خلاصه در ضمن هفت کلمه، یا هفت مجموعه کلمه توضیح دهیم. غایت این توضیح آن است که با در میان گذاشتن این افق بتوانیم به شرح بهتری از پرسشها و مسئلههایمان دست بیایم و توجه و همکاری اندیشوران و دانشوران بیشتری را به خود جلب کنیم.
این هفت کلمه یا هفت دسته از کلمهها، مضمونها و استدلالهای مسیر تولد آنها عبارتند از: