طبقه سه

یادی از حاج نادر طالب‌زاده، معلم دگرگونی، جرأت، امید و نقد و خمینی

گزیده:

• او برای ما بیان‌کننده درکی وجودی و بی‌واسطه از انقلاب اسلامی بود. او انقلاب اسلامی را به مثابه یک دگرگونی ژرف، انسانی، درونی، باطنی و انفسی تجربه کرده بود و آن را این چنین روایت می‌کرد.
• از جمله ویژگی‌های حاج نادر، یک جمع دشوارِ دیالکتیکی میان نقد و امید بود: حاج نادر سرشار از امید بود، آن قدر که وقتی آن چند ساعت دیدار با او دست می‌داد، تا یکی دو روز، انگار برق چشمانش در وجودمان جهیدن گرفته باشد، سر حال و پُر از نیرو برای دگرگونی اوضاع بودیم.
• خمینی‌ای که او برایمان تفسیر می‌کرد، سراسر شور ویرانی نظم‌های ناهم‌ساز و ساختن جهانی دیگر بود.
• شب که از نیمه می‌گذشت هر یک گوشه‌ای می‌خوابیدیم اما او فقط کمی می‌خوابید. قبل از اذان صبح بر می‌خواست و برای خود خلوت سحری داشت؛ نمی‌دانم در آن خلوت چه می‌کرد که بعد از نماز صبح، به عیان می‌دیدیم همچون تیر از چله کمان رها شده، برای حرکت و جنبیدن، نیرو و انگیزه داشت.

یادداشتی شفاهی در حاشیه اکران «زیباتر از زندگی» و تقدیر از خانم شاه‌حسینی

تقدیر از کارگردان «زیباتر از زندگی» دلایلی دارد که در اینجا به صورت گذرا به آن­ها اشاره می­ شود:

اول این­که سینمای خانم شاه­ حسینی نگاهی انسانی به مقوله­ ی جنگ دارد، نه یک نگاه ماشینی و مکانیکی. در سینمای خانم شاه­ حسینی این انسان است که برجسته می­ شود نه ماشین و تانک و نه انفجار. اگر بخواهیم دقیق­ تر حرف بزنیم باید بگوییم در سینمای خانم شاه­ حسینی «انقلاب انسانی» پر رنگ است، تحولات درونی انسان­ ها محور کار است و این ما را به یک درک اصیل از انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و جامعه نزدیک می­ کند.