درباره سرمایه‌داری مستغلاتی
بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی
این یک جنون ساختاری است!
آزادسازی و مقررات‌زدایی در حوزه زمین و مسکن، باعث شده هیولایی از سرمایه‌داری مستغلاتی سربرآورد که به راحتی شهر و مردم را می‌بلعد. این یک جنون ساختاری است. وضعیتی که به نفع مستأجران، مالکان خُرد و در نهایت حاکمیت و دین و جامعه نیست، و تنها به سود نوفئودال‌های طبقه مرفه جدید است.
اجاره خانه‌ای که سال گذشته ۹۰ میلیون، ۵۰۰ هزار تومان بوده، الان دوباره شده ۱۰۰ میلیون، ۲ و ۵۰۰.
این وضعیت دیگر از منطق عبور کرده و به جنون رسیده. این وضعیت به نفع هیچ کس نیست. نه مستأجر، نه صاحبخانه (البته اگر منصف باشد یا خودش هم مستأجر باشد). تعجب و تأسف‌آور آنکه این سرمایه‌داری مستغلاتی در جامعه‌ای به وجود آمده که مدعی نظام‌سازی و جامعه‌سازی مبتنی بر #فقه است. در حالی که مالکیت زمین از ضد انباشت‌ترین بخش‌های فقه موجود ماست: آن‌جا که فقهای بزرگ با صراحت استدلال می‌کنند زمین ملکیت ندارد و تنها «حق اولویت» مطرح است.
شگفت‌آورتر آنکه میزان افزایش مالیات بر ثروت و مستغلات در بودجه ۱۴۰۱، ۴ همت و بر مصرف مردم، ۱۷۰ همت است! منطق اقتصادی می‌گوید محاسبات و محدودیت‌هایی وجود دارد، اما مگر برآمدن این سرمایه‌داری مستغلاتی محصول کدام منطق است؟ آیا نباید در کنار منطق اقتصادی، به منطق اجتماعی هم بیاندیشیم؟