ده گفتار کوتاه درباره خطبه امام حسین (علیهالسلام) در صحرای منی
شنبه, ۳۰ مرداد ۱۴۰۰، ۰۷:۰۶ ب.ظ
در دهه اول محرم امسال، به دعوت جمعی مجازی، هر شب دقایقی، حدود پنج تا ده دقیقه در ترجمه و توضیح خطبه منا اباعبدالله علیهالسلام بحثی ارائه کردم. فایلهای صوتی این ده گفتار کوتاه را از طریق هشتگ #خطبه_منی در کانال دنبال تلگرام طبقه سه به آدرس @tabagheh3_ir و از طریق این لینک https://t.me/tabagheh3_ir/598 دنبال کنید. متنی که در پی میآید، چکیده مباحث این جلسات است.
گفتار اول
- اندوه روز حسین(ع)؛ ایده روز حسین(ع)
- انقلاب بعثت به قتلگاه طف منتهی شد؛ دیگر انقلابها هم چنین نخواهند شد؟
- چگونه مسیر جامعه آرمانی مدینةالنبی به کربلا رسید؟ امام حسین(ع) پاسخ میگوید.
گفتار دوم
- خطبه منی؛ زمان، مکان و مخاطبان و راویان آن
- به خدا قسم تان میدهم این خطبه مرا بنویسید و به شهرها و جوامع خود برسانید!
گفتار سوم
- خطبه منی؛ متنی ویژه در تاریخ و معرفت اسلامی
- قصه بنیاسرائیل، فلسفه تاریخ پیش رو جامعه اسلامی
- عالمانی که نفی نمیکنند!
- خشیت الهی به مثابه مفهومی اجتماعی
- گفتارهایی کوتاه درباره خطبه امام حسین علیه السلام در صحرای منی
گفتار چهارم
- فلسفه ولایت میان مومنین
- امر به معروف و نهی از منکر: «معیت» و توأمان بودن دعوت اسلامی با عدالتخواهی
- اهمیت و اولویت عدالت اجتماعی و توزیعی در زمانه دگرگونی ارتجاعی فرهنگی و اخلاقی
- گرایشهای متحجر علاقه دارند عدالت اجتماعی را در متن اسلام نبینند؛ برخی گرایشهای متجدد هم آشکارا عدالت اجتماعی در اسلام را نفی میکنندو هر دو عدالت اسلامی را به عدالت حقوقی و اخلاقی فرو میکاهند.
- اما حسین(علیهالسلام) از ارکان و ابعاد عدالت اجتماعی و توزیع ثروت میگوید ...
- اباعبدالله (ع) میگوید مسئله شما علمای اسلام اکتفا به امر فرهنگی و ندیدن امر اجتماعی و عدالت اجتماعی و اقتصادی و توأمان بودن این دو است.
- حسین(ع) میگوید شما فقط فرهنگی نباشید و اجتماعی هم باشید؛ قیام من و نقد من هم به وضع موجود، فقط سیاسی نیست و اجتماعی و اقتصادی است.
گفتار پنجم
- عالمان دینی و نخبگان؛ منزلت الهی اجتماعی توأمان با مسئولیت الهی و اجتماعی
گفتار ششم
- گزارش اباعبدالله علیه السلام از ویژگیهای جامعه اموی
- در برابر نابرابری اجتماعی حرکتی مؤثری انجام ندادید!
- با ویژهخواریهای حزب و گروه و عشیره خود در نیافتادید!
گفتار هفتم
- آنان که فریاد نمیزنند، آرزوی بهشت نداشته باشند.
- نمیشود از کنار نابرابری اجتماعی با بیتفاوتی عبور کرد اما آرزوی مجاورت انبیای الهی و بهشت را داشت.
- توحید و رسیدن به خدا در جامعهای نابرابر که عدهای با ظلم و عدم توزیع عادلانه ثروت دیگران را به بندگی میکشند، ممکن نیست مگر با نفی وضعیت.
- لازمه توحید و رسیدن به خدا، عدالت و نفی عبودیت غیر خداست.
گفتار هشتم
- آرزوی بهشت با مسئولیت ناپذیری اجتماعی محقق نمیشود.
- شما حافظ وضع موجود و عهدهای آباء و اجدادی خود هستید اما برای تحقیر عهد رسول الله و رها شدن معلولان و زمینگیرها در شهرها نمیشورید.
- هیچ سیاست اجتماعی موثر و کارآمدی وجود ندارد؛ شما هم کارهایی میکنید اما نه کاری که در خور منزلت و مسئولیت اجتماعیتان باشد.
گفتار نهم
- اباعبدالله(علیه السلام)، مؤلفههای جامعهای را مطرح میکنند که مستعد برآمدن نظام و رفتارهای اموی است.
- وجود چه رفتاری از جانب نخبگان، چه نوع نگاهی به دین، چه نوع وضعیتی اجتماع، چه شرایطی در توزیع ثروت، چه وضعیتی در زمینه آزادی و بالاخره چه اوضاعی در معیشت، باعث برآمدن یک نظام اموی میشود؟
گفتار دهم
- ویژگیهای جامعهای که برآمدن نظم و نظام اموی را تمهید میکند.
- ویژگیهای حرکتی که میتواند این وضعیت اجتماعی را تغییر دهد.
۰۰/۰۵/۳۰