طبقه سه

رشتوی کوتاه درباره مرحوم محمدسرور رجایی

بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی

🔻اموری هست که خدا امر به وصل آن‌ها داده(بقره،۲۷)؛ تصور می‌کنم در زمانه ما در صدر این امور، وصل میان ما و پاره تن‌مان #افغانستان باشد و #محمد_سرور_رجایی جز السابقون بود در امتثال این امر الهی.
🔻‏آرام بود و گویی سکینه و آرامش وجودی‌اش را در کتاب‌هایش هم ریخته بود؛ از مصاحبت با او اما به وضوح یک آرامش توأمان با ناآرامی شُرّه می‌کرد: ناآرامی برای روایتِ پژواکِ ‎#انقلاب_انسان در افغانستان.
🔻 ‏نقش او در وصل ایران و افغانستان به کنار، او در روایت انقلاب اسلامی، امام خمینی و ‎#انسان_خمینی به ما چیزهایی گفت که اگر او نبود ما هیچ‌گاه و هرگز آن چیزها را نمی‌دانستیم. او برای ما راوی انحصاریِ تکه‌های از پازل ‎#انسان_انقلاب و  عصیانِ مرزناپذیر نمونه‌هایی شگفت از این انسان بود.
🔻‏سید محمد علی‌شاه موسوی گردیزی هنوز به فیض شهادت نرسیده بود که او را از طریق محمد سرور رجایی شناختم؛ از راه خلاصه‌ای که از کتاب خاطراتش در مجله راه منتشر کرده بود. شنیده‌ام قبل رفتن، کتاب خاطرات شهید را به پایان برده بود. کتاب که درآید توییت بالا بهتر معنا می‌شود. روح‌شان شاد.