«خواستن عدالت» یا «نخواستن نابرابری»؛ مسئله این است!
بایگانی نوشتههایم در شبکههای اجتماعی
#رشتو
🔻#بودن_یا_نبودن، مسئله کنونی و هویتی ماست اما صورت آن این است: خواستن عدالت یا نخواستن نابرابری؟
🔻عدالتخواهی اگر متضمن و مبتنی بر یک ایده چابک درباره نابرابری و برای مبارزه با آن نباشد، بیشتر یک سوء تفاهم است.
🔻اگر خواست عدالت بر پایه نفی نابرابری صورت نبندد، عدالتخواهی سوءتفاهمی است که یا به سرودن کلیات منتهی میشود یا به باتلاق طرحها و شاخصهایی جزئی دل خوش میدارد؛ این دو سوء تفاهم در یک امر مشترکند: تأثیرشان در تغییر و بر همزدن وضعیتِ #عقبماندگی_در_عدالت، اندکی بیشتر از هیچ است.
🔻اشتباه کردیم که از عدالتخواهی حرف زدیم؛ ما باید بیش و پیش از هر چیز، حتی قبل از خواستن عدالت، به نخواستنِ نابرابری فکر میکردیم. ما بیشتر از برنامه برای عدالت، نیازمند ایده برای مقابله با نابرابری هستیم.
🔻تفاوت عدالت در مقام تواصف و عدالت در مقام تناصف چیست؟ چرا عدالت در مقام نخست اوسع الاشیاء است و در مقام دوم اضیق الأشیا؟ عدالتخواهی در مقام تواصف از #عدالت حرف میزند؛ در مقام تناصف با #نابرابری مواجه میشود.
🔻ما #عدالتخواه نیستیم، ما #نابرابرینخواه هستیم!
🔻#انسان_انقلاب_اسلامی البته دلباخته و پاکباخته عدالت است اما در حقیقت و تا سر حد مرگ، یک انسان #نابرابرینخواه است. انسانی است که نمیتواند نابرابری را ببیند و سکوت کند.
🔻#انسان_انقلاب_اسلامی برای پسر یک سال و نیمهاش، برای آینده نامه مینویسد، در این باره که چرا جنگیدم و چرا شهید شدم؟ مینویسد: «برای این که نمیتوانست نابرابریها را ببیند و سکوت کند».
#شهید_حمید_رمضانی
به نقل از جامعهگردی