جامعه، مسئله ماست
بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی
یک رشتو درباره واکسن و دیگر امور طبقاتی، خصوصی‌سازیِ امر عمومی و اشاره‌ای به لایحه مشارکت عمومی- خصوصی
🔻اعتراض گسترده به واکسن طبقاتی واقعا عجیب نبود؟
در جامعه‌ای که نیازهای ضروری‌تری مثل مسکن، تسهیلات بانکی، خودرور و دریافت سطوح قابل قبول خدمت در حوزه آموزش و سلامت و نیز حق نمایندگی اجتماعی و سیاسی، مشمول عقب‌ماندگی در عدالت گردیده و طبقاتی شده است، چرا واکسن نباید طبقاتی باشد؟
🔻چرا به طبقاتی بودن واکسن اعتراض شد ولی از کنار طبقاتی بودن دیگر نیازهای نخستین و حقوق اساسی، آرام عبور می‌کنیم؟
به نظرم بخشی به این دلیل است که عمومی بودنِ نیازِ به واکسن کرونا ملموس است اما پروپاگاندایِ رسانه‌های یک درصدی، عمومی و مهم بودن نیازهای دیگر را پوشانده است.
🔻ما امروز بیشتر از هر زمان دیگر نیازمند کنشگرانی هستیم که #جامعه مسئله‌شان باشد. کنشگرانی که بتوانند برخلاف رسانه‌ها، لابی‌ها و الیت حرکت کنند و به همگان نشان بدهند طبقاتی‌شدنِ مسکن، آموزش، سلامت، نمایندگی، تسهیلات بانکی و به طور کل ثروت، به اندازه واکسن طبقاتی مضحک و خطرناک است.
🔻مسئله اکنون ما اساس #جامعه است. مسئله این است که امر عمومی، خصوصی نشود؛ چه واکسن و چه دیگر امور.
خصوصی‌سازی‌های گسترده و البته شکست خورده، کالایی‌سازی حق اساسی مسکن، سلامت و آموزش، همگی خصوصی سازی امر عمومی هستند. لایحه مشارکت عمومی- خصوصی اما یک جهش ارتجاعی در این حوزه است.