فریاد فقر در جهان
اللهم اغن "کل" فقیر...
فرارسیدن ماه مبارک رمضان مبارک اما دو – سه نکته:
اول:
در این ماه بسیار زمزمه خواهیم کرد:
اللهم اغن "کل" فقیر... اللهم اشبع"کل"جائع...
دوم:
بد نیست بدانیم:
*مطابق آمار برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد(WFP) هر سال حدود 11 میلیون کودک زیر 5 سال در جها ن تنها به دلیل گرسنگی جان خود را از دست می دهند.
ما در جهانی زندگی می کنیم که در آن هر ساعت بیش از 1250 کودک زیر 5 سال به تنها به دلیل گرسنگی جان خود را از دست می دهند.
به عبارتی می شود هر دقیقه بیش از 21 نفر.
این بدین معناست که از آن هنگام که شروع به خواندن این مطلب کرده اید تا همین جای مطلب حدود 4-5 کودک زیر 5 سال تنها به دلیل گرسنگی جان خود را از دست داده اند.
این تازه غیر از کودکان زیر 5 سالی است که به دلایل دیگری از جمله بیماری، جنگ و ... جان خود را از دست می دهند...
این تازه غیر از کودکان بالا 5 سال است...
*بنا بر گزارشصندوق کودکان سازمان ملل متحد(UNICEF)هر روز 4000 کودکتنها به دلیل آلودگی آب و نبود فاضلاب می میرند. یعنی هر ساعت 180 کودک و هر دقیقه 3 کودک؛ یعنی در همین فاصله ای که شما این آمار را مطالعه کرده اید یکی دو کودک تنها به این دلیل جان خود را از دست داده اند...
در جهان 2.5میلیارد انسان فاضلاب ندارند و 900 میلیون نفر حتی آب آشامیدنی سالم هم ندارند...
آیا می توانیم خود را حتی یک لحظه جای مادر چهار هزار کودک امروز بگذاریم؟
آیا نفرت بار نیست زندگی در چنین سیاره ای؟
سوم:
اگر درباره چیزی دعا می کنیم، مسئول هم هستیم.
چهارم:
رمضان فرصت بی بدیلی است براینوسازی معنوی؛برای آنکه انسان چنان عمق و ژرفایی بیابد که بتواند پذیرای مسئولیتهای بزرگ باشد...
پنجم:
حواس مان باشد در این ماه به مرض یا به خود بعضیاهل معنادچار نشویم:
«بعضی ها اهل معنایند اما هیچ نگاهی به عدالت ندارند؛
این نمی شود.
اسلام معنویت بدون نگاه به مسائل اجتماعی وو سرنوشت انسان ها ندارد.
«من اصبح و لم یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم»
آدم معنوی که با ظلم می سازد، با طاغوت می سازد، با نظام ظالمانه و سلطه می سازد،
این چطور معنویتی است؟
این طور معنویت را ما نمی توانیم بفهمیم.»
(ره بر: 8/6/84)
حواسمان باشد یک بار این طور معنویت را نفهمیم؟! خیلی ها را می بینم که این طور معنویت را کاملا می فهمند و ترویج هم می کنند. و گاه خیال می کنند چون در جریان اخبار جلسات کاملا محرمانه "مرد خاکستری" هستند و فلان بولتن وروزنامه و...را هم می خوانند کاملا به مسائل اجتماعی نگاه می کنند! و دچار این جور معنویت نیستند، اما بپرسی آخرین باری که فریاد فقر زده اند یادشان نیست؛
همه کسانی که نمی پرسند"این چطور معنویتی است؟"دچار این طور معنویت اند.
باشد که عبادات و نیایش های این ماه مان پشتوانه ای باشد برای فریاد هامان بر علیه ظلم؛ برعلیه فقر؛بر علیه شکاف طبقاتی؛ بر علیه طبقه مرفه جدید؛ بر علیه اسلام آمریکایی
پی نوشت:
خوب است این خاطره را هم از جناب رضا برجی بخوانیم،:
یک بار شب بیست و یکم رمضان در آفریقا در جایی مهمان بودیم و غذا مقداری مانده بود . با بچه ها رفتیم تا غذا را بین مردم گرسنه تقسیم کنیم. توی ترمینال شهری که ما در آن جا بودیم مردم از فرط گرسنگی رو زمین خوابیده بودند و واقعا توان آمدن تا دم ماشین ما و غذا گرفتن را هم نداشتند. (مصاحبه با مجله نیستان/ سال سوم/ ش25/ مهر1376)