طبقه سه

ارزیابی‌های شتاب‌زده یک طلبه

طبقه سه

ارزیابی‌های شتاب‌زده یک طلبه

طبقه سه

بسم الله
دوست می داشتم این وبلاگ
- این پنجره‌ی سرد و بی‌روح - جز یک صفحه نمی‌داشت
و در آن صفحه جز یک سطر نمی‌بود
و بر آن سطر جز یک کلمه نمی‌نشست
و آن کلمه «خمینی» بود و دگر هیچ نبود...
***
آن‌هایی که همراه پیغمبر بودند و دعوت پیغمبر را قبول کردند همین مردم «طبقه سه» بود، همین فقرا.
صحیفه امام ج8 ص 293

***
طبقه سه صفحه شخصی و بایگانی کاملی از نوشته‌ها و گفته‌هایم،از سال 1389 تا کنون است. می‌کوشم جستجوها و جستارهایی در این صفحه منتشر شود که «غایت»، «موضوع» و یا «مسئله»شان «انقلاب اسلامیِ اکنون» باشد.

***
معرفی بیشتر و گزارش‌واره‌ای از برنامه پژوهشی این صفحه در قسمت "درباره طبقه سه"، در نوار بالای صفحه آمده است.

***
صفحه‌ها در شبکه‌های اجتماعی:

اینستاگرام @namkhahmojtaba
توییتر @Namkhah1
تلگرام @tabagheh3_ir

***
ایمیل namkhahmojtaba@gmail.com

بایگانی
آخرین نظرات

درباره اهمیت سلمان هراتی و در نسبت شعر و شور انقلابی

چهارشنبه, ۱۱ فروردين ۱۴۰۰، ۰۴:۲۰ ب.ظ

بایگانی نوشته‌هایم در شبکه‌های اجتماعی

🔻در خلال سالیانی که با کتاب‌(های) شعرش آشنا شدم، سلمان هراتی هیچ‌گاه برایم تنها یک شاعر نبوده؛
🔻او را همواره روایت‌گری صادق، ساده و توانا می‌دانم که به خوبی نگاه‌های #انسان_انقلاب_اسلامی را به مذهب، مردم، انسان، انتظار، امام خمینی، طبیعت، هستی، جهان، مستضعفین، جامعه، روزمرگی، مرگ و آرزو بازتاب داده است.
🔻همواره این گونه تصور می‌کردم که انقلابیگری در کنار بازتولید شعور، نیازمند خلق شور است و این شوانگیزی منهای شعر(و هنر)، #امکان ندارد.
🔻در این‌جا عدم امکان انقلابیگری را به معنای دقیق فلسفی به کار می‌برم. اینستاگرام که حوصله بحث فکری ندارد اما ساده‌اش می‌شود این که جایگاه شور انقلابیگری، عالم خیال است و این شور منهای توجه، منهای خیس شدن زیر باران شاعرانگی نمی‌جوشد و از جایی که باید باشد خارج می‌شود و تبدیل می شود  به ضد خود، به پرخاشگری.
🔻بر اساس همین باور است که همواره تصور می‌کنم در حلقه‌های مسجدی، تشکیلاتی، تربیتی و در برنامه‌های انسان‌سازی، در کنار صحیفه‌خوانی و بازخوانی آثار دیگر متفکران انقلاب، باید سلمان هراتی نشسته باشد و قیصر امین‌پور و سیدحسن حسینی هم کنارش و محمدکاظم کاظمی و دیگران هم.
پ.ن:
🔻 8 و 9 آبان سالگشت سلمان هراتی(1365) و قیصر امین‌پور(1386) است.
🔻نخستین کتابی که بعد از عقد به همسرم هدیه دادم، کتاب اشعار سلمان هراتی بود(البته بعد از قرآنِ مهریه)؛ چرا که مطمئن بودم شعر سلمان بازتاب مضامینی است که جهان، دوران و و زندگی‌ای انسانی‌تر را برای‌مان خواهد ساخت.
🔻ده دوازده سال قبل، عاشق شعری از او شده بودم که ۱۲ روز قبل از تولدم سروده بود. می‌گفتم برای من این شعر را گفته!! شعری بود درباره امام زمان(عج) با عنوان «با آفتاب صمیمی»(وررق بزنید)؛ همان موقع در وبلاگم چیزی درباره‌اش نوشتم و در حلقه‌های مسجدی، در حاشیه حلقه‌های صحیفه‌خوانی و نهج‌البلاغه‌خوانی، درباره این شعر با شرکت‌کننده‌ها گفتگو می‌کردم؛ ملت می‌گفتند این که شعر نیست!!
اما من آن را باها و بارها ترجیح می‌دادم به اشعار حجتیه‌ای که امام زمان(عج) را در حال تردد از این زیارتگاه به آن زیارتگاه تصویر می‌کنند؛ شعرهایی که امام زمان‌شان فقط به فکر مصائب تاریخی است؛ شعرهایی که همیشه و به تکرار، از فراز منبر و تلویزیون و رسانه‌های موسوم به انقلابی و جبهه فرهنگی و مردمی و مسجد جمکران و همه جا پخش می‌شوند و ما را با آفتاب، نه صمیمی که غریبه می‌کنند.
#سلمان_هراتی
#قیصر_امین_پور
#امام_زمان_عج
#تربیت_انقلابی
#انسان_انقلابی
#انسان_انقلاب_اسلامی
https://www.instagram.com/p/CG-6imZBYi8/?igshid=uwkmlt6ckdz3

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی